Beste Rosanne,
Al ben ik geen Gezelle
En heb ik niet zijn pen geërfd
Toch wil ik je vertellen
Je wordt nu in de bloemetjes gezet.
Vijfenvijftig jaar geleden bij ât krieken van de dag
Werd door Omer en Mariette
âAlida, Rosa, Mariaâ in ât stad
op onze grote wereld gezet.
 Je had een zorgeloze jeugd
Samen met Noëlla en Eliane
Het leven bracht je heel veel vreugd
Al wachtend op een Don Juan.
In ât zusterhuis verliet je snit en naad
Om te vertrekken naar ât internaat
De koers die je zou varen
Was kleuters te bewaren
Met de hulp van den Octaaf
Geraakte je de school in Onkerzele binnen
Je intenties waren zuiver en heel gaaf
Je wou en zou eraan beginnen.
Je eerste auto werd gekocht
Je reed gezwind en onbesuisd
Je miste zo je eerste bocht
En stond aan dân toog van ât Pannenhuis
Door het gladde winterijs
Liep je je ridder tegen ât lijf
En op een mooie zomerdag
Stond jullie jawoord buiten kijf
Jullie gingen wonen op den hoek
Er lag heel wat moois in het verschiet
De ooievaar kwam tweemaal op bezoek
En bracht jullie Jan en Griet.
Horden kleuters hield je stevig in bedwang
In een klas achter de poort
Feestjes werden opgeluisterd met gezang
En zo kabbelde het leven rustig voort
Je stond meermaals op de planken
En acteerde met veel aplomb
Het publiek kreeg krampen in de flanken
Met de vertolking van Leo en vooral Gaston
Naast werk voor gezin en les
Zong je lustig in het koor
Speelde je ook parttime kosteres
En las in de mis de teksten voor
Op elk festijn ben jâ in de weer
De tombola is je opât lijf geschreven
Het geld komt binnen keer op keer
Je kan met blij gemoed je blikken doos afgeven
Ontspanning kan er steeds wel bij
Er zou op reis worden gegaan
Maar André dacht vrank en vrij
Ik laat Rosanne aan de deur maar staan
Bij ât spazieren op Duitse wandelwegen
Was er einmal etwas nicht so wohl
ât Was aan niemand echt gelegen
En je zei: âWir sind wieder auf den Dohlâ
Rosanne, bedankt voor alle mooie dingen
Eigenlijk zouden we nu moeten zingen:
Laat deze dag geen einde zijn, maar een nieuw begin
Van nog vele jaren vreugde in je vrije tijd en in ât gezin
 En al ben je nu met pensioen,
DE PAROCHIE HEEFT JE NOG VANDOEN!